We kunnen ons nog verwarmen

Aan het Holm-meer duurt de winter lang. Deze foto is genomen half april vorig jaar.

Ons huis in Medelpad is niet gebouwd als een vakantiehuis, maar als een volwaardige gezinswoning. Alles wat het leven comfortabel maakt, is er aanwezig. Dat betekent uiteraard ook centrale verwarming en stromend water, afkomstig uit een bron in onze tuin. Dat heeft tot gevolg dat we in de koude Zweedse winter moeten kiezen: ofwel laten we alle water uit de radiatoren en leidingen weglopen, ofwel moeten we het huis de hele winter verwarmen, ook als we er niet zijn.

We hebben gekozen voor die laatste optie. Omdat we ook tijdens het winterseizoen soms enkele weken naar ons huis gaan, is het een hels karwei om elke keer als we weggaan al het water uit leidingen en radiatoren te laten wegvloeien én telkens opnieuw als we toekomen het water weer aan te sluiten. Het risico is ook te groot: één leiding, radiator of toiletpot vergeten, en je zit zó met een waterballet. Bovendien is het niet fijn om bij strenge vorst eerst nog een halve dag in een vrieskoud huis te moeten zitten vooraleer alles een beetje opgewarmd geraakt.

Daarom hebben we ervoor gekozen om de centrale verwarming ook te laten branden als we er niet zijn. Het kost wel wat, maar dat hebben we op voorhand ingecalculeerd. Stookolie is niet zo populair in het noorden van Zweden. De olie stolt te snel als het buiten streng vriest. Ook aardgas is er niet populair. Het is onbegonnen werk om op het immens uitgestrekte Zweedse platteland overal leidingen aan te leggen. Elektriciteit is er duur, maar één energiebron is ruimschoots aanwezig: hout.
Onze centrale verwarming draait op houtpellets. Die zijn relatief goedkoop en al even relatief milieuvriendelijk. De houtpellets worden idealiter gemaakt van houtafval en zijn CO2-neutraal.

Pellets, brandstof gemaakt van houtafval.

Vorige zomer hebben we zowat de hele kelder volgestapeld met zakken pellets, waarmee we het reservoir van de brander van de centrale verwarming om de tien dagen moeten bijvullen. Die voorraad blijkt nu net niet voldoende om de hele winter mee door te komen. Daarom hebben we ruim 2500 kilogram pellets bijbesteld. Die worden komende week geleverd op drie palletten. Die palletten kunnen niet door de kelderdeur. De zakken met pellets moeten dus stuk voor stuk binnen worden gedragen.

We kunnen de palletten met pellets niet buiten laten staan. Niet zozeer voor het risico op diefstal. Dat gebeurt niet zo vaak in het hoge noorden, waar iedereen elkaar vertrouwt. Maar de pellets moeten op een droge plaats bewaard worden. We kunnen moeilijk onze Zweedse buren opzadelen met dit zware werk. Dus zit er niets anders op dan de komende week een paar dagen naar Medelpad te trekken.om de zakken zelf in de kelder te gaan binnendragen.

Oké, ik geef het toe. Ik vind het absoluut niet erg. Ik heb het er misschien zelfs een beetje om gedaan. Alle redenen zijn goed om naar Medelpad af te reizen!