Vikbron: Zwedens langste houten brug - Sveriges längsta träbro

In het dorpje Fränsta in de gemeente Ånge overspant de Vik-brug (Vikbron in het Zweeds) de rivier Ljungan. Het is de langste houten brug van Zweden, gebouwd in 1888.
Van op de brug heb je een mooi zicht op de kerk van Fränsta, Torps Kyrka. Zoals wel vaker in Zweden, staat die een stukje buiten het dorpscentrum.

I byn Fränsta (Ånge Kommun) sträcker Vikbron sig över älven Ljungan. Sveriges längsta träbro byggdes 1888.
På bron har man en fin vy av Torps Kyrka i Fränsta. Som ofta i Sverige är kyrkan byggd strax utanför byn. I Belgien står kyrkan nästan alltid mitt i byn.

De kerk van Fränsta langs de Ljungan / Torps Kyrka bredvid Ljungan i Fränsta..

De Vik-brug / Vikbron

De langste houten brug van Zweden / Sveriges längsta träbro (foto: By Backstr/Wikipedia)

Herfst boven Holmsjön / Hösten ovanför Holmsjön

(Nederlandse tekst / texten på svenska)

Holmsjön in de herfst / Holmsjön på hösten.

Soms vraagt men mij: "Wanneer is Zweden op zijn mooist?" Die vraag is moeilijk te beantwoorden. Elk seizoen heeft zijn charmes. De lange zomeravonden. De kleurenpracht in de lente. De sneeuwlandschappen in de winter,...
Ik kan wel zeggen wat mij het minste kan bekoren: de korte overgang tussen het einde van de winter en het begin van de lente. Als de sneeuw smelt en alles koudvochtig maakt. Als de grindwegen veranderen in gladde modderbaantjes. Dan blijfik het liefstbinnen in onshuis.

Ibland frågar man mig i Belgien: "När är Sverige som vackrast?" Det tycker jag är svårt att svara på. Varje årstid har sin charm. De långa sommarkvällarna. Vårens färgprakt. Snölandskapen på vintern...
Perioden jag tycker minst om är den korta övergången mellan vårvintern och våren. När snön smälter och gör allt kallblöt. När grusvägar blir halkiga gyttjevägar. Då stannar jag helst innomhus.

Sommigen vinden ook de Zweedse herfst deprimerend. De dagen korten. Het wordt kil, maar nog niet koud. Het is donker 's avonds, want er ligt nog geen sneeuw.
Maar toch heeft ook dit seizoen zijn charmes. Als de koude lucht boven het nog warme water van het meer dampende mistbanken doet ontstaan. Als de loofbossen bruin en rood weerspiegelen in het water van Holmsjön.
De herfst in Zweden is fantastisch.

Några tycker att den svenska hösten är deprimerande. Dagarna blir kortare. Det blir friskt, men fortfarande inte kallt. Det är mörkt på kvällarna för det finns ännu ingen snö.
Jag håller inte med. Även hösten har sin charm. När den kalla luften ovanför sjöarnas varma vatten orsakar ångande dimbankar. När lövskogarna speglas röda och bruna i Holmsjön.
Hösten i Sverige är fantastisk.

Op bezoek in Borgsjö / På besök i Borgsjö

(Tekst in het Nederlands / texten på svenska)

Als we in Gimåfors zijn, gaan we minstens één keer per week naar het dorpje Borgsjö in de gemeente Ånge. In de eerste plaats om Margriet en Paul te bezoeken, de eigenaars van camping Träporten. Margriet en Paul emigreerden in 2007 van Rotterdam naar Medelpad. Ze baten in Borgsjö ook een restaurant uit waar je uitstekend kan eten.

När vi är i Gimåfors, åker vi minst en gång i veckan till Borgsjöbyn i Ånges Kommun. I första hand för att hälsa på Margriet och Paul, ägarna av camping Träporten. Margriet och Paul flyttade från Rotterdam (Nederländerna) till Medelpad 2007. De serverar också god mat i deras restaurang i Borgsjö.

Naturum Ånge en het restaurant van Margriet en Paul (links). / Naturum Ånge och Paul och Margriets restaurang (till vänster)

Träporten is niet de enige troef in Borgsjö. Vanuit het restaurant van Paul en Margriet stap je zo het Naturum Ånge binnen, dat zich in hetzelfde gebouw bevindt. Het Naturum is een combinatie van een klein museum en een toeristisch informatiekantoor. Ideaal om van hieruit een tocht te starten met alle nodige informatie en brochures bij de hand.

Träporten är inte Borgsjös enda sevärdhet. Utifrån restaurangen går man direkt in i Naturum Ånge, som är belägen i samma byggnad. Naturum Ånge är en kombination av ett litet museum och en turistbyrå. Perfekt för att börja en upptäcktsresa i området med all nödvändiga information och många broschyrer.

Vorige zomer bezochten we voor het eerst ook de Hembygdsgård in Borgsjö. Dat hadden we al veel eerder moeten doen. In de Hembygdsgård staan een stuk of twintig historische gebouwen verzameld. Ze zijn uit zowat alle omringende dorpen van de kerkgemeente naar daar gehaald. Samen bieden ze een fraai overzicht van het leven op het Zweedse platteland in het begin van de negentiende eeuw.

I somras besökte vi för första gången Hembygdsgård Borgsjö. Det borde vi har gjort mycket tidigare. I hembygdsgården finns det tjugo historiska byggnader som flyttades dit från olika byar i socken. Tillsammans ger de en fin översikt av livet på den svenska landsbygden i början av artonhundratalet.

Het oude schooltje in de Hembygsgård. /  Den gamla skolan i Hembygsgården.

In één van de gebouwen is elke kamer ingericht zoals vroeger. Je ziet er onder meer een traditionele Zweedse negentiende-eeuwse woonkamer, keuken en slaapkamer. Op de eerste verdieping is er zelfs een oud schooltje ingericht, zelfs met een schooljuffrouw! Voorts staan er in de Hemsbygdgård onder meer twee oude brandweerkazernes, een bakkershuisje, enzovoort.

I en av byggnaderna är varje rum inrett som förut. Man kan bland annat se ett traditionellt svenskt vardagsrum, ett kök och ett sovrum. På andra våningen finns det en gammal skola, även med skolfröken! I hembygdsgården finns vidare två gamla brandstationer, en bagarstuga mm.

Over de Sint-Olav-pelgrimsroute die door Borgsjö loopt, schreef ik eerder al. De kerk van Borsjö ligt langs dit pad en is één van de mooiste in de buurt, opgetrokken in een fraaie rococo-stijl. Het interieur is meer dan de moeite waard, met onder meer een fraaie houten doopvont uit 1693. De houten klokkentoren staat, zoals zo vaak in Zweden, los van de kerk. Een paar kilometer buiten het dorp ligt de Sint-Olav-bron, letterlijk midden op het pelgrimspad. Het water is er perfect drinkbaar.

Jag har skrivit förut om S:t-Olofsleden, men bara på nederländska. Borgsjö kyrka ligger bredvid pilgrimsleden och är en av de vackraste kyrkorna i trakten, byggd i en lekfull rokoko-stil. Kyrkans interiören är sevärd, med bland annan en praktfull dopfunt av trä från 1693. Klockstapeln står, som ofta i Norrland, utanför kyrkan. Några kilometer vidare längs pilgrimsleden ligger S:t-Olofs Källa, bokstavligen mitt på leden. Där kan man dricka källvatten utan att bli sjuk (jo, jag vet att det är normalt i Sverige, men i Belgien är det ju inte).


Zo, dit was mijn eerste blogartikel in zowel het Nederlands als het Zweeds. Laat gerust weten of dit voor herhaling vatbaar is!

Så, det var min första bloggartikel på båda nederländska och svenska. Jag hoppas att du tyckte om den!

De doopvont uit 1693. / Dopfunten från 1693.

De kerk heeft een mooi rococo-interieur. / Kyrkan har en fin rokoko-interiör.

De klokkentoren. / Klockstapeln.

Het dorp aan de stroomversnelling

De naam van het dorpje waar ons huis staat, is Gimåfors. Wie een beetje Zweeds kent, kan daaruit al heel wat afleiden over de omgeving. Een "å" is niet alleen een typisch Zweedse letter, maar meteen ook het woord voor een kleine rivier. Gimån is dus 'de rivier Gim'. Een "fors" is een stroomversnelling. "Gimåfors" betekent dus letterlijk: stroomversnelling op de rivier Gim.

Nu is er in de zomer en herfst weinig te merken van een stroomversnelling in de buurt van het dorpje Gimåfors. Daar is een eenvoudige en menselijke verklaring voor. Een kort stukje van de Gimån verbindt hier het Holm-meer (Holmsjön) met het Fagervik-meer (Fagerviksjön). Stroomafwaarts de Gimån, op het einde van het grote Leringen-meer en nabij het dorpje Nordanede, is er een dam met een waterkrachtcentrale gebouwd. In de late lente, de zomer en de herfst houdt die dam het smelt- en regenwater op, zodat het water in het Holmsjön en Fagerviksjön even hoog komt te staan. Van een stroomversnelling is dan uiteraard geen sprake. Er ontstaat eigenlijk één groot meer.

De situatie in de zomer: het water in het Holmmeer en het Fagervikmeer staat even hoog. Er zit weinig of geen stroming op de Gim-rivier (Gimån), waardoor het dorp Gimåfors zijn naam geen eer aan doet.

Van zodra het in de herfst begint te vriezen en te sneeuwen, stopt de aanvoer van vers water via de Gimån. De dam in Nordanede blijft wel de hele winter mondjesmaat water doorlaten, om zo de elektriciteitsvoorziening te verzekeren. Het peil van het Fagervikmeer daalt en er onstaat weer een niveauverschil met het iets hoger gelegen Holmsjön. Terwijl beide meren dichtvriezen, blijft de nu snelstromende rivier vrijwel de hele winter open liggen en toont hij zijn oorspronkelijke loop. Gimåfors is weer het dorpje aan de stroomversnelling van de Gim.

De stroomversnelling vanop de brug over de Gimån, richting Fagerviksjön...

...en de andere kant, richting Holmsjön.

Met de kano of de kajak kan je in de zomer grote delen van de Gimån afvaren, van de bovenloop in de gemeente Bräcke (landschap Jämtland) tot de dam in Nordanede in de gemeente Ånge (landschap Medelpad). Dat moeten we zelf zeker nog eens doen!

Vårvinter of vintervår - lentewinter of winterlente?

Voor het prachtige zonnige weer dat je in Zweden kan hebben tijdens het wintersporten als de dagen weer gaan lengen, hebben ze een mooi woord: "vårvinter". Letterlijk vertaald betekent dat "lente-winter". De Zweden gaan dan nog massalar naar buiten dan anders en je ziet ze genieten op de ski's, langlauflatten, sneeuwschoenen, schaatsen of gewoon op een bankje in de zon.

Tijdens onze voorbije paasvakantie hadden we gewoon te maken met "vår": mooi en rustig lenteweer. Een graad of 12 overdag, rond het vriespunt 's nachts en meestal droog. Tot de laatste dag. Dat was donderdag 13 april, drie dagen voor Pasen en dus skärtorsdag in Zweden, ofte Witte Donderdag in het Nederlands. Die deed zijn naam alle eer aan, want die dag begon het te sneeuwen in Medelpad, terwijl de temperatuur onder het vriespunt dook.

Absoluut geen vårvinter dus, maar eerder vintervår: een flinke scheut winter in de lente.

De volgende ochtend lag alles er mooi wit bij, inclusief onze auto waarmee we terug naar België moesten rijden. Gelukkig lagen de winterbanden er nog op.

Het was een tijdje stil op deze blog, maar binnenkort mogen jullie nog een reeks artikelen verwachten!