Da's weer een mysterie minder

Tijdens mijn korte verblijf in Medelpad enkele weken geleden, heb ik in de sneeuw rond ons huis verschillende sporen gezien. Een paar kon ik vrij snel thuisbrengen. De hoefafdrukken van reebokjes bijvoorbeeld. Die dartelen vaak rond in onze omgeving. Niet alleen in de bossen, maar ook in de tuintjes van de huizen, op zoek naar wat extra voedsel.
Ook de vos is een vaak geziene gast en laat geregeld zijn sporen na in de sneeuw. Niet alleen pootafdrukken trouwens, als u begrijpt wat ik bedoel.
En tussen de bomen waren her en der de pootafdrukjes te zien van eekhoorns, die geregeld hun slaapplaats verlaten om hun wintervoorraad te gaan aanspreken.


Vlak bij ons huis vond ik ook sporen die ik niet meteen kon thuisbrengen. De pootafdrukken waren vrij groot en duidelijk voorzien van scherpe nagels.

De sporen in de sneeuw rond ons huis, met een balpen erbij om een idee te krijgen van de grootte.

Na determinatie door kenners, dankzij Hendrik, was het mysterie snel opgelost. Het waren volgens hen overduidelijk de sporen van een das. Er moet dus een dassenburcht in de buurt zijn, maar die heb ik nog niet ontdekt.

Een ander niet meteen te herkennen sneeuwspoor liep vanuit het bos door onze tuin tot aan de voordeur. De sporen waren al gedeeltelijk weggesmolten, maar aan de grootte te zien vermoed ik dat het een spoor van een eland was. Die had blijkbaar de adventskrans zien hangen aan de deur en had er eens aan gesnuffeld. Gelukkig niet van gegeten, want de mooie groene krans was helaas voor hem/haar niet vegetarisch, maar syntetisch. Voortaan zullen we de krans wat vroeger opnieuw binnenhalen, om ongelukken te vermijden. Of een échte, natuurlijke krans buiten hangen. Dat is misschien een nog beter idee.

De vermoedelijke elandsporen, die vanuit het bos tot aan de voordeur liepen.