De zonnigste paasvakantie ooit

Dit is een "historische" bijdrage op dit blog. Dit is de eerste bijdrage die ik schrijf vanuit ons huis in Zweden zelf. Het toont mooi aan hoe de Zweden de ontvolking van het platteland proberen tegen te gaan door werk te maken van de digitale ontsluiting van meer afgelegen regio´s. Toen we ons huis vijf jaar geleden kochten, was het zelfs moeilijk om mobiel te bellen. Voor een deftig gesprek of zelfs voor het versturen van een sms moest ik in de tuin gaan staan. Twee jaar geleden hadden we plots 4G-bereik tot in de woonkamer en sinds dit voorjaar is ons huis aangesloten op de glasvezelkabel. Ons internet hier is nu zelfs stukken sneller dan in ons huis in België.

De zon gaat onder tijdens de ferry-reis van Kiel naar Göteborg.

Vandaar dus dit allereerste verslag vanuit Gimåfors zelf. Precies een week geleden namen we de ferry van Kiel naar Göteborg, nog altijd de fijnste manier om naar Zweden te reizen, vind ik. Van een lente-achtig Duitsland op zaterdag, kwamen we op zondag in een winters Zweden terecht, met ten noorden van Gävle een besneeuwd landschap. Hier in Gimåfors ligt er nog tussen de 20 en de 40 cm sneeuw. De eerste ochtend dat we hier waren, viel daar nog een centimeter verse sneeuw bij. In de namiddag brak de zon door de wolken en sindsdien heeft de zon zonder ophouden geschenen. De nachten zijn koud, rond de -10 graden, maar in het zonnetje is het overdag heerlijk, met maxima die elke dag een graad of twee hoger uitkomen, zodat we al winst geboekt hebben van het vriespunt dinsdag tot 10 graden vandaag. De dagen zijn hier trouwens al erg lang. Rond 04.30 uur wordt het licht en rond 21 uur is het pas donker. Bij dit weer kunnen we hier dus al ruim 15 uur per etmaal genieten van de zon.

Een winters, maar uiterst zonnig Medelpad. Moeilijk voor te stellen nu, maar over anderhalve maand kan je hier gewoon weer heerlijk zwemmen.

Het 4G-bereik laat ook toe om de omgeving op een andere manier te verkennen. Zo zijn we deze vakantie aan het "geocachen" geslagen. Voor wie deze buitensport niet zou kennen: op diverse plaatsen zijn waterdichte doosje (caches) verborgen, die je kan opsporen via gps of een app op de mobiele telefoon. In de doosjes zit onder meer een logboekje, waar je je naam in noteert. Zo kom je op plekken terecht waar je anders nooit zou (durven) komen. Er blijken hier in de buurt verrassend veel caches verborgen te zitten, dus we zijn er nog wel even zoet mee.

De cache-doosjes zijn goed gecamoufleerd en soms moeilijk te vinden;

De belangrijkste bezienswaardigheid hier in de onmiddellijke omgeving, is het beeldentuin van kunstenaar Curt Agge. Het was niet moeilijk te raden (en op de satellietbeelden meteen zichtbaar) waar de cache met de naam "Agge" te zoeken was. We waren er al dikwijls gepasseerd, maar durfden de tuin van de kunstenaar niet zo maar binnen te stappen. Dankzij het geocachen wisten we nu dat dit geen enkel probleem was.

De beeldentuin van Curt Agge, een internationaal bekende kunstenaar;

De beeldentuin is een van de weinige plekken waar de sneeuw al bijna volledig verdwenen is.

Het huis van de kunstenaar, met zijn foto op de gevel;

De hele houten omheining rond de tuin is bekleed met plastic doppen en -wegwerpmateriaal, een statement van de kunstenaar die erg met het milieu is begaan.

Benieuwd waar we de volgende dagen nog terecht zullen komen!
Tot slot nog enkele foto`s an de omgeving:

Het eilandje Kopparholmen in het Holmsjön.

Een huis langs 1 van de 2 hoofdstraten van het dorpje Gimåfors.

Een vernieuwde jachttoren.